Azərbaycan Respublikasının Vitse Prezidenti, Heydər Əliyev Fondunun Prezidenti Mehriban xanım ƏliyevayaÇox hörmətli Mehriban xanım!
Bu məktubu yazmağa Sizə olan inamım vadar etdi. Burada mən Sizə həyat yoldaşımın və ailəmizin Azərbaycanın müstəqilliyi və Qarabağ savaşında apardığı mübarizədən qısaca söhbət açmaq istəyirəm. İnanıram ki, məktubumu oxuduqdan sonra bu günə kimi həyat yoldaşımın layiq olduğu qiyməti ala bilməsi üçün müvafiq qurumlara göstərişlər verəcəksiz.
Həyat yoldaşım Habil Sabir oğlu Şirinov 1983-cü ildə Azərbaycan Tibb Universitetinə daxil olduqdan sonra Bakı şəhərinə köçdük. O, 1987-ci ildən Xalq Hərəkatına qoşuldu. O, həmişə deyirdi ki, Qarabağı saxlamaq üçün ora köçüb əhalimizin sayını artırmalıyıq. Bu minvalla həyat yoldaşım 1989-cu ildə könüllü olaraq hər tərəfdən erməni kəndləri ilə əhatə olunmuş Ağdərə rayonunun İmarət–Qərvənd kəndinə getdi və bizi də özü ilə apardı. Həmin vaxt yoldaşım kliniki təcili yardım xəstəxanasında cərrah kimi interna keçirdi. 1990-cı ildə isə təyinatını Bakıdan dəyişib Ağdərə rayonu İmarət-Qərvənd kəndinə aldı. Biz Bakıdan qeydiyyatdan çıxıb İmarət-Qərvənd kəndinə pasport qeydiyyatına düşdük. Azərbaycan tarixində Qarabağın təlatümlü illərində yeganə ailə oldu ki, mən həyat yoldaşım, 7 yaşlı qızım Rəvanə və 6 yaşlı oğlum Zaur Qarabağa qeydiyyata düşərək orada əhalimizin sayını 4 nəfər artırdıq.
Qarabağ əlili olan polkovnik-leytenantın xanımından Mehriban Əliyevaya MÜRACİƏT...
Həyat yoldaşım 1989-cu ildən 1991-ci il sentyabr ayına kimi İmarət-Qərvənd kəndinin həm baş həkimi, həm də kəndin özünümüdafiə dəstəsinin başçılarından biri oldu. erməni faşistləri rus hərbçilərinin köməyi ilə 1991-ci ilin sentyabr ayının 10-dan kəndi hər tərəfdən hücuma keçdilər. Kəndin kişiləri səngərlərdə düşman hücumunun qarşısını alırdılar. Döyüşlər gedə-gedə bir neçə gün ərzində qadın, qoca və uşaqları Kəlbəcərin Ağdaban kəndinə çıxarıb sentyabrın 23-nə kimi kəndi müdafiə edə bildilər. Mərkəzdən kömək olmadığı üçün İmarət-Qərvənd kəndi sentyabrın 23-dən 24-nə keçən gecə süqut etdi. Həyat yoldaşım məcbur qalıb bizi İmişliyə atasıgilə gətirdi və özü Kəlbəcərə qayıtdı. Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonra Milli Ordumuzun ilk zabitlərindən oldu.
O, həm cərrah, həm döyüşçü kimi, Ağdərə, Laçın, Kəlbəcər, Murov, Füzuli, Tərtər, Ağdam, Goranboy döyüşlərində iştirak etdi. Minlərlə yaralı əsgəri döyüş meydanından çıxarılmasını təşkil etdi. Yüzlərlə yaralıya cərrahi köməklik göstərdi. Özü döyüşlərdə bir dəfə yaralandı, iki dəfə kontuziya aldı. Atəşkəsdən sonra da Milli Orduda vicdanla və qüsursuz xidmıt etdi. Həyat yoldaşım Milli Ordu tərkibində leytenant rütbəsindən polkovnik-leytenant rütbəsinə qədər yüksəldi. 2004-cü ildə yaşla əlaqədar olaraq ordu sıralarından ehtiyata buraxıldı.
Hal-hazırda hərbi təqaüdçüdür və 2-ci qrup Qarabağ müharibəsi əlilidir. Tərxis olunduqdan sonra tam yaddan çıxarılıb. Milli Ordunun yaranmasında müstəsna əməyi olsa da, hətta bayram günlərində də yada salınmır. Qeyd edim ki, həyat yoldaşım Nəsimi rayon Hərbi Komisarlığında qeydiyyatdadır.
Qarabağdan məcburi çıxarıldıqdan sonra bizimlə maraqlanan olmadı. Yoldaşım döyüşlərdə olduğu üçün bu haqda kimsəyə müraciət etmədi. Yəni, məcburi köçkün statusu bizə verilmədi. Böyük oğlum Şirinli Zaur Habil oğlu Volqaqrad Polis Akademiyasını bitirib. Hələ də işləmir. Hal-hazırda mən, həyat yoldaşım, kişik oğlum Şirinli Rəvan Habil oğlu evsizik və Nəsimi rayon Polis İdarəsində qeydiyyatdayıq. Bakı şəhəri Azər Əliyev küçəsi ev 9, mənzil 57-də kirayə yaşayırıq.
Hörmətli Mehriban xanım. Həyat yoldaşım deyir ki, mən vətən üçün etdiklərimi maddiyyat xatirinə deyil, vətənə olan sevgimə görə etmişəm. O deyir ki, əgər bu gün də Ali Baş Komandan İlham Əliyev döyüş əmri verərsə bütün bacarığı ilə döyüşə atılmağa tam hazırdır. Amma bununla bərabər mən hiss edirəm ki, o bizim həyat şəraitimizi istədiyi kimi təmin edə bilmədiyi üçün çox sıxıntı keçirir. Bir daha qeyd edirəm ki, həyat yoldaşımın ən böyük arzusu torpaqlarımızı düşməndən azad edilməsində şəxsən iştirak etmək və Azərbaycan Dövlətinin daha da qüdrətli olması üçün əlindən gələni etməkdir.
Hörmətli Mehriban xanım, mən, Sizin Azərbaycan Dövləti və xalqı üçün gələcəkdə daha çox işlər görəcəyinizə inanıram. İnanıram ki, bizim ailəmizə çatan haqqın verilməsi üçün müvafiq Nazirlik və Komitələrə lazımi göstərişlər verəcəksiniz.
Əvvəlcədən ailəmiz və öz adımdan Sizə dərin minnətdarlığımı bildirirəm.
Hörmətlə Kərbəlayi Şirinova Nəcibə Vəli qızı
Tel: 051-566-74-40. (moderator.az)
Conflict.az